เอาชัดๆนะครับ ประกาศ

ผม นายกฤต สตารัตน์ แจ้งผู้เกี่ยวข้องวงการฟันดาบ ผมประชาชนคนธรรมดา ทำกีฬาฟันดาบตามรูปแบบที่ควรจะเป็น ผมยอมให้ท่านนายกกับเลขา สองท่านนี้เท่านั้น นอกจากนี้ถ้าเป็นพี่น้องคุยกันได้ก็คุย ผมเคารพตามประเพณี ถ้าเป็นคนอื่นๆก็นับถือกันตามปกติ

สำหรับบางท่านที่ไม่พอใจผมด้วยสาเหตุใดๆก็ตาม กราบขออภัยไว้ ที่นี้ ในเบื้องต้น

ทดลองใช้ภาษา ทดสอบ เทส เทส

และบางท่านที่ออกลูกนักเลงกับผม แค่ครั้งเดียวก็เกินพอแล้ว แจ้งให้มึงรู้ไว้ตรงนี้ ไม่มีลับหลังนะ กูจบให้มึงครั้งเดียว กูไม่ได้ทำมาหาแดกกับกีฬาฟันดาบ ตรงนี้กูเสียสละนะครับ คนวงการอื่นที่มึงไม่มีทางเข้าถึง ยังรักเคารพกูอยู่มากมาย คนอย่างกูไม่เคยใช้สีหาแดกเช่นกันอย่าเข้าใจผิดๆอีกเรื่อง เรื่องมึงสำหรับกู จบ ไม่มีการเคลียใดๆ ไม่มีใครช่วยมึงได้ โชคดีนะ บังอาจ เส้นยาแดงผ่าพันแปด มึงผิดพลาดมากที่สุดแล้วในชีวิตนี้ อยู่ดีๆไม่ว่าดี จะหาเรื่องใครหาข้อมูลให้มันชัดเจนก่อน เหี้ยแล้วยังโง่อีก กลับตัวซะนะ วงการฟันดาบจะได้ดีขึ้น อย่าทำตัวเป็นมาเฟียปิดกั้นกีฬานี้ไว้ มันบาปกรรม ขนาดกูยังโดนขนาดนี้ ถ้าใครมีปัญหากับไอ้เหี้ยนี่มาแจ้งผมได้เลยเดี๋ยวจัดให้ ขนม อยากโชว์ฟอร์มสด จะพาคนอื่นไปแดกตีนด้วย เวรกรรมกูอีก ถ้ามึงโตไใม่่ทันข่าว กูจะบอกให้เอาบุญนะ กูหาแดกมาเกือบทั่วทุกภาคแล้ว ไม่ได้เป็นอย่างที่มึงได้ยินมาจากคนที่ไม่รู้เรื่องกู สังคมของมึงอะนะเด็กๆ คนที่สอนและให้โอกาสกูเเป็นคนดี คือ อดีตนายกสมาคมฟันดาบฯ ท่านหนึ่ง เอาแค่นี้พอนะ

ข้อมูลกู มึงไปหามาใหม่ได้เลย ดาบกูเล่นแค่ขำๆ ชัดเจนยัง ทดลองได้ ยิ่งใหญ่กันนัก มั่วไปเรื่อย อยู่แค่ในโลกแคบๆ

แม้ว่ากูไม่ได้เป็นทีมชาติ แม้ว่ากูทำกีฬามาแค่ห้าหกปี ในประเทศไทยไม่มีใครฝึกเด็กๆได้เท่ากู ของจริงทั้งในแง่ปริมาณ,คุณภาพและเวลาเห็นรึยัง เสือกมาแนะนำให้ลูกกูไปหัดรำ แล้วเป็นไง โคชที่เก่งที่สุดในประเทศไทย ถุย จะโม้หัดดูบ้าง ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน ในทศวรรษนี้ไม่มีใครทำได้เท่าลูกกู กูสอนเอง ข้อสำคัญกูไม่ได้เป็นแค่ฟันดาบนะครับ ถ้ากูเลวกูอยู่อย่างทุกวันนี้ไม่ได้หรอกนะ แค่กูเป็นคนที่มุ่งมั่นตั้งใจทำจริงๆแค่นั้น คิดผิดคิดใหม่ซะ หัดทำดีบ้าง โลกจะสดใสสวยงาม

ที่ต้องประกาศตรงนี้ จะได้ชัดเจนไม่คลุมเคลือ คนที่ไม่เข้าใจไม่รู้เรื่องจะได้เข้าใจดีขึ้น จะได้รู้จักกูมากขึ้นอีกมุมมองนึง กูเห็นยังไงกูก็ว่าตรงๆ ตามที่กูคิด แล้วไม่เคยมีความคิดอยากจะเข้าไปเป็นกรรมการเลยซักนิด แค่อยากให้กีฬานี้ดียิ่งๆขึ้นไป ได้แค่นี้ก็สุขหัวใจกูแล้ว ใครจะทำอะไรยังไงก็ทำไป แรกเข้ามาทำ กูไม่รู้หรอกว่าใครเป็นใคร มีปัญหาอะไรกัน อ้าวมาลงที่กูด้วย แค่เอาลูกมาเล่นกีฬา ไอ้เหี้ยมันมีปัญหามากมายเหลือเกิน ฝ่าฟันมาจนทุกวันนี้ ยังมากวนส้นตีนอีก สุดทนกะมึงแล้ว กูเล่นตามกติกาแล้ว

ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย จงปกป้องคุุ้มครองท่าน ดลใจให้ท่านเปลี่ยนแปลงเจตนา มาช่วยกันสร้าง อย่าทำลายกีฬานี้ด้วยเหตุไม่ควรเลย ท่านก็เป็นทรัพยากรสำคัญท่านหนึ่งในวงการ ผมยอมรับท่าน หลายเรื่องที่ผมไม่สามารถไปเปรียบเทียบท่านได้ คนสอนยิ่งมีน้อยๆอยู่ ไม่ต้องคิดถึงผมหรอก เรามาทำเพื่อส่วนรวมแล้วประโยชน์ตกอยู่กับประเทศชาติดีกว่า ผมเคยกล่าวถึงอัตตามาก่อน ดังนั้นผมขอไม่ยึดติดก่อน เป็นอันดับแรก

ทดลองใช้ภาษา ทดสอบ เทส เทส

พ่อแม่ทุกคนย่อมมีความคาดหวังกับลูกตัวเองเป็นเรื่องปกติ เมื่อมาเล่นกีฬา มีการแข่งขันมีการต่อสู้ในเกมส์ มีแพ้มีชนะ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นล้วนแต่เป็นเรื่องดีทั้งสิ้น ให้กีฬาสอนเรา รู้จักการเตรียมการ รู้จักการแก้ปัญหา รู้จักพํฒนาวิธีการเล่น แพ้ก้ใช้เป็นบทเรียน ชนะก็หาทางอื่นเล่นเปลี่ยนทางไป ไม่โกรธเพราะแพ้ ไม่เหยียดหยามเพราะชนะ ผมผ่านปัญหานี้มาก่อนหน้านี้ก็เข้าใจจิตใจคนเป็นพ่อเป็นแม่ดี ความกดดันในสนามแข่งมีหลายปัจจัย ต้องค่อยๆปรับตัวไปทีละนิดทีละหน่อย ผมผ่านแรงกดดันในสนามแข่งมาเกือบทุกรูปแบบ จากเวลาที่ผ่านมาเจ็ดปี เห็นนักกีฬาเด็กตัวน้อยๆโตขึ้นมา เก่งขึ้น แข็งแกร่งขึ้น แม้ว่าเด็กบางคนจะไม่ได้เป็นทีมชาติในกาลต่อมา แต่พวกเค้าก็ร่างกายแข้งแรง มีจิตใจเป็นนักกีฬา เป็นกำลังของประเทศชาติเช่นเดียวกัน ดังนั้นการประคับประครองให้กำลังใจเด็ก ให้คำแนะนำให้มุมมองเด็ก ก้เป็นเรื่องที่สำคัญเช่นเดียวกัน ในโลกกีฬาไม่มีศัตรู มีแต่มิตรภาพ การแข่งขันเป็นเพียงวิธีสังสรรค์กัน ผมสอนให้เด็กๆในชมรมผมมองทุกคนเป็นเพื่อน เป็นนักกีฬาแบบเรา ไม่สอนให้คิดแบบเป็นศัตรู ทุกวันนี้ก้ทำอย่างนี้อยู่
ทุกคนมีโอกาสเสมอ ไม่ต้องรอ ตั้งใจมุ่งมั่นแล้วไปเลย เลือกทางที่ดีที่สุด ไปอย่างระมัดระวัง เตรยีมการ แก้ปัญหา อย่าทำเกินกำลังอันนี้ก็สำคัญ เรียนรู้ข้อบกพร่อง มีความคิดสร้างสรรค์ เราก็อยู่กับเกมส์ได้อย่างมีความสุขและโอกาสอยู่แค่เอื้อม เบื้องหลังความสำเร็จของผมกับลูก มากับหยาดเหงื่อและน้ำตา เรากอดกันร้องไห้ เราจับมือกัน เราทำงานร่วมกัน ค่อยคิดค่อยทำ จนได้รับความสำเร็จ ก็สงสารลูกเหมือนกันที่ต่องมาแบกภาระตั้งแต่ยังเด็กๆ การเป็นทีมชาติภาพคือความภาคภูมิใจ แต่ความจริงคือภาระอันหนักที่ต้องทำเพื่อชาติให้ดีที่สุด ในฐานะตัวแทนคนทั้งประเทศ ครั้งนึงลูกถามว่าคุณพ่อวันนี้หนูไม่วิ่งได้ไหม ผมตอบทันทีเลยว่า ได้ครับ แต่เอาธงชาติออกจากเสื้อก่อน แล้วถามต่อว่าหนูอยากเป็นทีมชาติรึเปล่า ถ้าคำตอบคือใช่ ก็ต้องไปวิ่งไปเตรียมร่างกายให้พร้อม ส่วนหนึ่งจากการเตรียมนักกีฬาให้มีความพร้อมอยู่เสมอ คำแนะนำของผมสำหรับคุณพ่อคุณแม่นักกีฬามือใหม่ ถ้าเด็กอายุน้อยๆ ให้ใช้วิธีการวิ่งออกกำลัง ดีทีสุด ห้ามใช้การยกน้ำหนักเพื่อสร้างความแข็งแกร่งหรือความโต รอจนอายุเกินสิบหกก่อนแต่บางคนอาจต้องไปถึงสิบแปด ทั้งนี้เพื่อให้เด็กโตเต็มที่ก่อน โอกาสต่อไปผมจะแนะนำการใช้วิทยาศาสตร์การก๊ฬา ที่เกี่ยวข้องกับการฟันดาบ

ผมสอนลูกเล่นกีฬาตั้งแต่อายุ 11 ขวบ ปัจจุบันอายุ 18 ปี ติดทีมชาติตั้งแต่อายุ 13 ขวบ เป็นทีมชาติมา 5 ปีแล้วทำเหรียญในซีเกมส์มา 4 เหรียญ จากสองครั้ง แม้ยังไม่ได้เหรียญทองแต่เราก็พยายามอยู่ทุกลมหายใจ เป็นแชมป์กีฬาแห่งชาติทั้งบุคคลและทีมที่ราชบุรีเกมส์ ติดอันดับโลกเยาวชน ไม่เกินอันดับที่64 ทั้งคาเดทและจูเนียร์ ก่อนโอลิมปิกที่จีนอยู่ที่อันดับ 100 พอดีรุ่นซีเนียร์อันนี้ไปแข่งแค่ตรั้งเดียวนะครับ ถ้าเดินสายแข่งสะสมแต้มอันดับจะสูงกว่านี้มาก ผมกับลูกใช้เวลาเพียงแค่สองปี พํฒนาและเรียนรู้ไปด้วยกัน ฝีมือล้วนๆไม่มีเส้นสายแน่นอน ขนาดเป็นมือวางอันดับหนึ่งยังไม่ได้เล่นซีเกมส์ที่เวียดนามเลย เด็กเส้นได้ไป เล่าให้ฟังนะครับประสบการณ์ตรงจุดนี้เองทำให้ผมกล้าสอนลูกหลานต่อมา ใครจะยอมรับหรือไม่ยอมรับผม อันนี้เป็นเรื่องส่วนบุคคล เด็กที่ผมสอนเกือบทุกคนก็สามารถเล่นได้ดีไม่แพ้ลูกผมเช่นเดียวกัน จึงเป็นบทพิสูจน์ว่าความรู้ใดๆก็ตามอาจเรียนรู้ได้ทันกันหมด สองปีแห่งความพยายามในการฝึกฝนทดลอง เป็นความสำเร็จที่ยั่งยีน บัดนี้เพลงดาบที่ผมสอนลูกมามีผู้สืบทอดแล้ว หากจะถามว่าเล่นยากไม้ ตอบได้เลยครับว่าไม่ยาก เริ่มจากจิตใจก่อนเป็นอันดับแรกสำคัญที่สุด ต่อมาคือความพร้อมของร่างกาย วิธีการสอนของผมนั้น จะสอนเทคนิคให้เฉพาะลูกศิษย์เท่านั้น ความสำคัญมันไม่ได้อยู่ที่วิธีเล่น แต่มันอยู่ที่การวางแผนหรือวิธีคิดที่จะเล่น สองปีก่อนติดทีมชาตินั้นไม่ง่ายเลย ด่านหินทุกด่านมือวางทุกคนล้วนฝีมือฉกาจ ร่างกายดีกว่าทุกคน ดีกรีทีมชาติ ไม่ว่าเด็กคนไหนแค่ได้รู้ชื่อก็ฝ่อแล้ว นี่ไงครับที่ผมกล่าวถึงสภาพจิตใจเป็นเรื่องสำคัญ ลองคิดดูเล่นๆนะครับจะทำให้เด็กอายุแค่12ขวบตัวเล็กๆไปสู้กับทีมชาติที่เป็นผู้ใหญ่ได้ด้วยวิธีอะไร แถมหัดเล่นมาไม่นานอีกด้วย ผมมีคำตอบ ไม่ใช่การโกงหรือเล่นกลนะครับ The Art Of Touch

พวกกูไม่มีใครลำบาก ไม่มีสี อยู่กันรักกันด้วยใจ ยิ่งใหญ่กว่าที่มึงคิด ไอ้หนู